Gezelligheid in de karaoke bus (Ninh Binh)
Nadat we in Sapa uitgecheckt hebben uit onze bungalow zijn we met 6 man, die samen een taxi gaan delen, deze hadden ze voor ons geregeld. De taxi komt aan en we staan even versteld gezien het een auto is ter grote van een Opel Zafira waarbij de taxichauffeur ook nog zijn zoon van 3 jaar had meegenomen! We zijn verbaasd en denken, hoe gaat dit allemaal passen met backpacks en de aantal personen. Heel makkelijk gezien Natasja de jongen van 3 meteen op schoot pakte en de 2 meiden (Charlotte en Marlene) achterin met 2 packpacks op schoot en de rest van de bagage in de kofferbak. We lieten ons brengen naar Sapa centrum. Onderweg besloten we dat wij met 4 man zouden uitstappen in Sapa centrum en de andere 2 reden nog door naar een andere bestemming. Op het moment dat we worden afgezet door de taxi is het ontzettend hard aan het regenen en zijn we gehaast alle backpacks eruit aan het halen en ook Natasja wil de dames achterin uit laten stappen en vergeet dat bij het klappen van de bank het een tweezits bank is en klapt het jongetje van 3 tussen de bank en de zitting! Het jongetje kijkt Natasja beduusd aan maar uiteindelijk, hersteld hij zich. We lopen met de meiden meteen richting Saparis waar we samen gaan eten. We hebben samen een fantastisch avontuur kunnen afsluiten in Sapa, beter had dit niet kunnen zijn! We stappen s ’avonds in de bus van Sapa naar Hanoi waar we een kookles gaan volgen. Helaas wordt Natasja al erg ziek en heeft last van oorpijn en is erg verkouden. Hierdoor is de busreis alles behalve prettig en zijn we blij dat we in Hanoi zijn aangekomen. We besluiten die dag om de kookles af te zeggen en de dag in bed te spenderen en te herstellen. Gelukkig na één dag goede rust (en veel medicatie) knapt Natasja weer wat op en gaan we alsnog Hanoi afsluiten met een bezichtiging van de St. Josephs Cathedraal en een heerlijk Diner bij Chops.
De volgende ochtend worden we opgehaald om naar Ninh Binh te worden gebracht. Op het moment dat we de streek Ninh Binh binnenrijden worden we verrast door de mooie kalkstenen Karst gebergten en de prachtige natuur. Goh, wat is het hier prachtig! We worden uiteindelijk afgezet in het dorpje Tam Coc waar we verblijven bij Tam Coc Village Bungalow. Het is een prachtig verblijf tegen het karst gebergten aan en uitzicht over de rijstvelden. Het lijkt wel een droom! We zetten onze rugzakken op de kamer en besluiten de fietsen (die we gratis mogen lenen) te nemen om het dorpje te verkennen. Na ongeveer 10 fietsen getest te hebben, kiezen we er twee. We stappen op de fiets en gaan letterlijk door de prachtige natuur richting verschillende tempels. We wilden graag ook op de fiets naar Mua Cave maar onderweg met de fiets bemerkten we al snel dat deze hun beste tijd hadden gehad. De remmen deden het bijna niet meer en ook het zadel zakte iedere keer tot het laagste punt waarbij de knieën bijna in je nek zaten!
De volgende ochtend hebben we ons toch maar een scooter gehuurd en gaan we richting Na Trang waar we in de vroege ochtend een boottour gaan doen van 3 uur. Tijdens de boottour bezoeken we verschillende tempels en gaan we door prachtige grotten en is de natuur met zijn kalkstenen karst gebergten een waar plaatje om te zien. Na de boottocht gedaan te hebben besluiten we ons eerst op te frissen in onze bungalow en te gaan lunchen. Aan het einde van de middag rijden we richting Mua Cave waar we een prachtig uitzicht is over het Ninh Binh gebied. We moeten wel eerst 500 trappen trotseren en dit bij 31 graden was het wel even afzien!
We hadden s ‘avonds afgesproken om met Charlotte en Marlene te gaan eten bij de Vietnamees, Chef Hien, een van de beste restaurants in Ninh Binh. Het is super gezellig en besluiten daarna nog een drankje te doen in de Karaoke bus die staat op het pleintje van Tam Coc. We krijgen meteen een drankje gratis. Het is een bananenschotje waarbij je haren van overeind gaan staan! Al snel bestellen we enkele cocktails en vragen of we ook karaoke kunnen zingen. Al snel krijgen we twee microfoons en een telefoon waar we liedjes kunnen zoeken. Ik begin met Charlotte het liedje te zingen van Nena en de start is gemaakt! Doordat we goed hoorbaar waren op het plein, liep de bus langzaam vol met toeristen. Tja, slechte zang trekt mensen toch wel aan 😉. Uiteindelijk zijn er meerdere zangtalenten op de bus en vloeit de drank rijkelijk. Het wordt steeds gezelliger maar uiteindelijk besluiten we toch om te gaan, gezien we de volgende dag een flinke rit hebben met de bus richting Hue (11 uur). We worden meteen aangesproken door een aantal Engelsen die aangeven dat we in dezelfde bus zitten dus dat wordt weer veel gezelligheid waar we naar uit kijken, maar voor nu heerlijk slapen.
